Heleen is geïnspireerd door abstract-expressionistische kunst en materieschilderkunst, maar heeft tevens een hang naar figuratieve en/of symbolische elementen.  Ze laat zich leiden door haar intuïtie; ze werkt heel groot of juist heel klein, vanuit een thema of vanuit een materiaal of een techniek.  Het pad dat ze wil volgen moet een avontuur blijven, waardoor ze voor zichzelf geen richting heeft bepaald die dicteert dat ze keuzes moet maken. Keuzes tussen abstract of figuratief, tussen veel of weinig, tussen grote gebaren of verfijnde streken. Alles daarvan hoort namelijk bij haar, omdat het allemaal delen zijn van wie ze is. De wispelturigheid van haar karakter is terug te vinden in haar werk, maar zorgt er tevens voor dat ze altijd opzoek blijft naar nieuwe expressieve mogelijkheden.

"Ik doe met mijn werk een voorstel voor kunst, het is een doorlopend beeldend onderzoek met een tweeledige focus. Thematisch is het een onderzoek naar hoe ik een gevoel kan uitdrukken zonder daarbij te letterlijk te zijn. Het moet gaan over schuldgevoel, verantwoordelijkheidsgevoel, je niet gezien voelen, maar je zelf ook wegcijferen en het besef dat het ook anders had kunnen zijn. De vraag in hoeverre een maatschappelijke en sociale druk mij identificeert. Hoe zet ik de kunstenaar daartegenover, of ernaast, hoe kan ik alles verenigen? Het tweede wat mij bezighoudt is een expressieve beeldtaal, zoals die van het Abstract Expressionisme. Een dramatische, emotionele schilderstijl met een duidelijk zichtbare procesmatige aanpak. Ik werk vaak vanuit het experiment, met een vaag idee als uitgangspunt. Het enige wat ik bepaal is het formaat. Maar ook dat staat open. Ik laat me leiden door een gevoel en zonder daar heel bewust mee bezig te zijn gebeuren er dingen die bij dat gevoel gaan passen.”
- Heleen -